Op Retreat mijn ervaring

Ode aan de Yoni winter festival 20205

Omarm de Vrouw die Ik Ben

Soms geef je jezelf een cadeau dat je hele wezen raakt.

Voor mij was dat cadeau het retreat (een weekend) met 90 vrouwen, allemaal vreemden bij aankomst, maar zusters bij vertrek. Binnen één dag voelde het alsof we elkaar al jaren kenden. Alsof we in een cirkel stonden, hand in hand, moeiteloos verbonden door iets groters dan woorden.

Het was een viering van vrouwelijkheid in haar puurste vorm. De kracht van zachtheid. De magie van delen zonder angst. De heling die ontstaat wanneer je jezelf volledig toestaat te zijn.

Een Poort naar Heling

Op een manier die ik niet kon voorspellen, voelde ik tijdens dit retreat de laatste laag van mijn rouwproces oplossen. Niet in tranen van verdriet, maar in een diep weten: mijn mama is hier. Niet als een herinnering, maar als een levende energie die mij begeleidt, die met me meeloopt in elke stap. Haar ziel ademt door mij, door mijn keuzes, door de manier waarop ik als moeder & vrouw in het leven sta.

Jarenlang droeg ik mijn rouw als een stille metgezel, een zachte schaduw die me eraan herinnerde wat ik had verloren. Maar hier, in deze cirkel van vrouwen, voelde ik haar liefde niet als een gemis, maar als een aanwezigheid. Niet als pijn, maar als kracht. En met dat besef kon ik het laatste stukje loslaten. Niet haar, maar het verdriet.

De Rebel in Mij, De Vrouw in Mij

Ik ben altijd anders geweest. De alternatieveling, de rebel, degene die haar eigen pad koos, soms tegen de stroom in. Niet omdat ik wilde opvallen, maar omdat ik simpelweg niet anders kon. Ik kon mezelf niet verstoppen in het bekende, in wat verwacht werd. Ik had altijd al een wild vuur in me, een intuïtief weten dat ik moest luisteren naar mijn eigen ritme.

Nu, na 27 jaar, voel ik me volledig vrouw. Niet omdat de wereld mij die titel geeft, maar omdat ik het zelf voel. Ik ben moeder van een zoon, partner van een prachtige mannelijke ziel, en nu draag ik een dochter in mij. Mijn lichaam creëert leven, mijn hart opent zich dieper dan ooit, en ik durf eindelijk voluit te leven zoals ík dat wil.

Leven in Overgave

Dit retreat gaf me geen nieuwe versie van mezelf. Het herinnerde me eraan wie ik altijd al was. Het liet me zien dat ik niet alleen ben, dat vrouwelijkheid een kracht is die zich uit in elke vezel van mijn bestaan. Ik ben niet langer op zoek naar bevestiging. Ik bén. Ik lééf.

Voor alle vrouwen die dit lezen: gun jezelf de ruimte om te voelen. Om te helen. Om te vieren. Om in de spiegel te kijken en niet alleen te zien wie je was, maar wie je nu mag zijn.

Ik ben open gebloeid. Ik durf nu écht te leven. En dat wens ik jou ook. 💛